สวัสดี ภูเก็ต

ห่างหายไปนานครับจากการทำบล็อค จากปกติที่ไม่ค่อยได้ทำอยู่แล้ว กลับไมได้ทำ(อัพเดท)เลย เหตเพราะว่า ผมมีอันต้องย๊ายที่ทำงานใหม่ ซึ่งผมคิดว่ามันน่าจะดีกว่าเดิม และมันคงทำให้ผมมีเวลา อัพเดทบล็อคมากขึ้น

ตอนนี้ผมอยู่ภูเก็ต ซึ่งขณะที่พิมพ์บทคามนี้อยู่ ผมกำลังจะได้ทำงานที่ โรงแรมแห่งหนึ่ง ซึ่ง(หวังว่า)คงดีกว่าที่ทำงานเก่า

ไม่รู้ล่ะครับ อนาคตข้างหน้าอะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด และมนอาจจะเกิดได้ทั้งเรื่องดีเรื่องร้าย 1-2สัปด่าห์ก่อนแฟนผมยังจะบอกเลิกผมอยู่เลยครับ มาตอนนี้ กลับมาหวานกันอีกครั้ง เฮ้อ... อะไรก็ไม่รู้นะคนเรา

นี่แหล่ะครับ "ควายไม่แน่นอนคือควายไม่แน่นอน"

จะว่าไปแล้ว ผมเองก็เหมือนนักฟุตบอลเหมือนกันนะครับ มีการย๊ายสโมสร ผมเองก็มีการย๊ายที่ทำงาน แถมยังบ่อยอีกด้วย

ถ้าเป็นนักเตะคงเรียกได้ว่า "นักเตะจอมเพนจร"

ถามว่าทำไมนักเตะต้องย๊ายทีมกัน เออ..อันนี้ไม่แน่ใจนะครับ แต่เหตผลที่ผมย๊ายที่ทำงานมีเพียงเหตผลเดียวครับ

ความก้าวหน้าของตัวเอง คนเราคงไม่อยากจมปลักอยู่กับที่หรอกครับ จริงมั๊ย? ยิ่งถ้าที่ที่อยู่อยู่นั้นทำท่าจะไม่มีอนาคตกับตัวเอง สู้ย๊ายมันเลยดีกว่า ใครจะว่าอะไรช่างมันครับ เอาความสบายใจของตัวเองและคนสำคัญของตัวเองไว้ก่อน ที่เหลือคงไม่ต้องไปแคร์เท่าไหร่ เรียกว่าถ้าตัดสินใจแล้วมันดีกับตัวเองก็ทำเลย

แต่ไม่ใช่ว่าย๊ายแล้วมันจะมีแต่ได้กับได้นะครับ บางทีเราก็ต้องเสียอะไรบางอย่างไปเหมือนกัน อย่างเช่นถ้าใครทำงานที่เก่ามานานแล้ว พอย๊ายไปทำงานใหม่ คงต้องปรับตัวปรับเปลี่ยนอะไรหลายๆอย่าง ถึงจะได้ทำอาชีพเดิมอยู่ก็เถอะครับ

ถ้าไม่กล้าตัดสินใจ การเปลี่ยนแลงก็ไม่เกิด ตัดสินใจ แล้ว ลงมือทำ มันจึงจะเปลี่ยนแปลง จะเป็นทางดีหรือไม่นั้น อย่างน้อยเราก็เป็นคนเลือกเอง จริงมั๊ยครับ?

ว่าแล้วผมนึกถึงคำพูดของ "คริสเตียนโน่ กระเดือกโต โรนัลโด้" ตอนที่ย๊ายไป รีล มาดริดขึ้นมาเลยครับ

เขาพูดว่า "ที่นี่คือความฝันของผม"

ผมเองก็หวังว่คงจะได้ใช้คำพูดประโยคนั้นกับที่นี่เหมือนกันนะครับ

"ที่นี่คือความฝันของผม" แต่มีอีกประโยคที่ โรนัลโด้ ไม่ได้พูดแต่เขากำลังทำอยู่ตอนนี้ และผมจะพูดแทนเขาเองครับ

"ผมเชื่อว่าผมจะประสบความสำเร็จที่นี่ และผมจะต้องทำได้"